นาซาพบดวงจันทร์ของดาวเสาร์เอื้อต่อการกำเนิดชีวิต
การค้นพบดังกล่าวถูกตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสาร “เนเจอร์ แอสโตรโนมี” เป็นการใช้ข้อมูลจาก กล้องดูดาวอินฟาเรดในชั้นบรรยากาศแบบติดตั้งบนเครื่องบิน เพื่อ สแกนพื้นผิวดวงจันทร์ ด้วยความยาวคลื่นระดับ 6 ไมครอน จากเดิม 3 ไมครอน ทำให้มีความแม่นยำในการสำรวจมากกว่าเดิม และสามารถแยกแยะร่องรอยโมเลกุลของน้ำได้อย่างชัดเจน โดยทีมนักวิทยาศาสตร์ของนาซาได้ตรวจพบโมเลกุลน้ำบนดวงจันทร์ในด้านที่แสงจากพระอาทิตย์ส่องถึง ซึ่งแตกต่างจากการค้นพบครั้งก่อนๆ ที่พบเฉพาะน้ำในด้านมืด หรือด้านไกลเท่านั้น
นอกจากนี้ ยังพบว่าแถบน้ำแข็งในด้านมืดอาจมีน้ำมากกว่าที่คิดไว้เช่นกัน เคซีย์ ฮอนนิบอล (Casey Honniball ) นักวิจัยประจำศูนย์การบินอวกาศก็อดดาร์ดของนาซา ซึ่งร่วมเขียนงาน วิจัยชิ้นนี้ ระบุว่าน้ำที่พบมีปริมาณเท่ากับน้ำบรรจุขวด 12 ออนซ์ ในดินขนาด 1 คิวบิกเมตรของดวงจันทร์
ฮอนนิบอล เชื่อว่าน้ำที่ค้นพบอาจอยู่ในผลึกแก้ว หรือ สารประเภทอื่น ที่ช่วยปกป้องจากการถูกทำลายโดยสภาพแวดล้อมอันโหดร้ายของดวงจันทร์ โดยการค้นพบครั้งนี้ทำให้ทราบว่าดวงจันทร์มีน้ำมากกว่าที่คิดและทำให้การสร้างสถานีฐานเพื่อนำมนุษย์ไปสำรวจอวกาศมีความสะดวกมากขึ้น เพราะการก่อสร้างจะพิจารณาตำแหน่งที่มีน้ำเป็นหลัก
อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์จำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติมว่าน้ำบนดวงจันทร์เกิดขึ้นได้อย่างไร และ ถูกกักเก็บไว้ได้อย่างไร
