หลังสุพัฒชา ศรีสุวรรณ หรือ แม่นุ่น เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งระยะสุดท้ายเมื่อ 2 เดือนก่อน วิทวัส โลหะมาศ หรือ “พ่อตุลย์” ผู้เป็นสามี ต้องปรับบทบาท จากผู้นำครอบครัวที่คอยทำงานหาเงิน มาทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่เพื่อเติมเต็มไม่ให้ลูกทั้ง 2 คน รู้สึกขาดจากการสูญเสียแม่
ก่อนภรรยาของเขาจะเสียชีวิต ได้ฝากความหวังไว้ว่าอยากให้พ่อทำหน้าที่แทนแม่ได้ทุกอย่าง จนเกิดเป็นแรงผลักดันให้พ่อคนนี้เริ่มวางแผน โดยเริ่มจากการพาลูกไปดูแม่เข้ารับการรักษาเพื่อให้เด็กวัยนี้เข้าใจความเจ็บป่วย และทำใจรับความสูญเสียที่จะเกิดขึ้นและพยายามทำงานให้น้อยลง เอาเวลาที่มีส่วนใหญ่มาทำกิจกรรมกับลูกอย่างเต็มที่
แม้ว่าการสูญเสียแม่จะผ่านมาเพียงระยะเวลาไม่นานนัก แต่ด้วยการดูแลเอาใจใส่จากผู้เป็นพ่อและการทำใจยอมรับอาการป่วยของแม่มาตลอด ทำให้ลูกทั้งสองคน ยังคงเป็นเด็กร่าเริง สดใส และไม่รู้สึกว่าการสูญเสียแม่เป็นปมด้อย แต่หลังจากนี้ยังมีอีกหลายบททดสอบที่ผู้เป็นพ่อต้องเผชิญ เมื่อเด็กๆ เริ่มโตขึ้น พ่อตุลย์ยืนยันว่าจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดเท่าที่พ่อคนหนึ่งจะทำได้
สุทธิกิตติ์ ปิยธีรภัทร ถ่ายภาพ
อรอุษา พรมอ๊อด รายงาน