เพจเฟซบุ๊ก มูลนิธิกระจกเงา เผยแพร่ข้อมูลของ น.ส.วรรณกา อาสนา ลูกสาวที่ตามหาแม่ “นางแพรพรรณ อาสนา” ซึ่งป่วยจิตเภท หายตัวลึกลับจากบ้านที่ จ.หนองคาย นานกว่า 6 ปี
มูลนิธิกระจกเงา ผุดแคมเปญ “คนหายหน้าเหมือน” หวังสร้างการจดจำ
นางสาววรรณา เผยว่า มารดาของตนมีอาการประสาทอ่อนๆ ต้องกินยาอยู่เสมอ แต่ถ้าแม่ไม่ได้กินยา แม่จะมีอาการทันที เริ่มเหม่อลอย เริ่มพูดคนเดียว แต่บางครั้งกินแล้วแม่ใจสั่น มือสั่น บางครั้งต้องหลอกไปโรงพยาบาล
“แม่หนูไม่เหมือนคนอื่น ตอนเด็กๆหนูอายนะ พ่อแค่บอกหนูตอนนั้นว่า แม่ป่วยเป็นประสาทอ่อนๆ แต่หนูยังเด็ก ไม่เข้าใจ อายเพื่อน อายคุณครู มันเขินๆ คือแม่มาเฝ้าหนูที่โรงเรียนทั้งวัน ไม่ใช่แค่รับส่งนะ มาเฝ้าเลย ครูถามแม่ก็บอกว่า กลัวมีคนมาทำอันตรายหนู แม่มาก็แบบนี้ทุกวัน”
“พอหนูโต ย้อนกลับไปมอง มันกลายเป็นรู้สึกดี ที่แม่รักหนู อยู่กับหนูตลอดเวลา คือ หนูโชคดีนะที่มีครอบครัวอบอุ่น มีพ่อแม่พร้อมหน้าพร้อมตา ดูแลเอาใจใส่ ทะนุถนอมหนู จริงๆ มันไม่ใช่สิ่งน่าอายเลย แต่มันควรภูมิใจที่ครอบครัวเราเป็นแบบนี้”
“แม่ตามใจหนูมาก ไม่เคยคาดหวังให้หนูเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แค่แม่อยากอยู่กับหนูตลอดเวลา แทบไม่อยากให้หนูไปไหน ถ้าต้องไปเรียนหรือทำงานก็ต้องโทรหากันทั้งวัน แม่เป็นแบบนี้เลยสนิทกันมาก”
“จุดเปลี่ยนคือช่วงเดือนมิถุนายน 2557 ตอนนั้นครอบครัวตัดสินใจย้ายบ้าน แม่ไม่อยากย้ายไปอยู่บ้านใหม่ เหมือนแม่ติดสภาพแวดล้อมเดิม ชุมชนเดิม แม่ไม่ชอบ เพราะบ้านใหม่มันเป็นหมู่บ้านแบบต่างคนต่างอยู่ พอเดือนกรกฏาคม 2557 แม่เริ่มหนีกลับบ้านเกิดที่ หนองคาย โดยไม่บอกหนูเลย แต่ก็โทรติดต่อกันได้ตลอด ในช่วงนั้นแม่ไป-กลับบ้านที่กรุงเทพฯ กับหนองคายอยู่ 2-3 ครั้ง กระทั่งครั้งสุดท้าย 8 สิงหาคม 2557 หนูกับพ่อทำงานอยู่กรุงเทพฯ ก็บอกแม่ว่าหลังเลิกงานจะขับรถไปหนองคายรับแม่กลับบ้านที่กรุงเทพฯ แต่วันนั้นทั้งวันโทรติดต่อแม่ไม่ได้เลย ปกติแม่ไม่เคยปิดโทรศัพท์ ทั้งวันหนูเริ่มกระวนกระวายใจแล้ว แต่ก็คิดว่า แม่อยู่บ้านญาติน่าจะไม่เป็นอะไร คงแค่แบตหมด ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุอะไร"
“เย็นวันนั้นหนูกับพ่อก็ขับรถไปหนองคายทันที พอเช้าวันที่ 9 สิงหาคม 2557 หนูไปถึงหนองคาย ญาติบอกว่าแม่ออกไปบ้านญาติอีกคนที่อีกอำเภอหนึ่งตั้งแต่เมื่อวาน หนูก็ตามไปเขาบอกว่าแม่ไม่ได้มา ใจเสียแล้วตอนนั้น ก็ไปตระเวนหาตามท่ารถ ได้เบาะแสว่าแม่มานั่งเหม่อที่ท่ารถ หนูก็พยายามไปขอดูกล้องวงจรปิด เขาว่าต้องมีใบแจ้งความ พอไปแจ้งความตำรวจก็บอกว่า ต้องหายไปครบ 24 ชม.ก่อน คือไม่มีใครสนใจหนูเลย เขาบอกว่าเดี๋ยวแม่ก็กลับมา ไปบ้านญาติ บ้านเพื่อนหรือเปล่า แต่หนูเป็นลูก หนูรู้ว่านี่มันผิดปกติ”
“เกือบ 6 ปีเต็มหนูพยายามตามหาแม่ด้วยตัวเองมาตลอด ตอนแม่หายไปแรกๆ หนูกับพ่อต้องทำงานไปด้วย ทุกเย็นวันศุกร์หลังเลิกงานจะขับรถมาหนองคาย เพื่อตระเวนตามวัด เพื่อตามหาแม่และขับรถกลับกรุงเทพฯเย็นวันอาทิตย์ ทำแบบนี้อยู่หลายเดือน ติดต่อโรงพยาบาล มูลนิธิต่างๆในหนองคาย ว่าเจอศพไม่ทราบชื่อมั้ย”
“เคยมีคลิปวิดีโอ รถจะชนหญิงสติไม่ดีที่นครศรีธรรมราช ภาพไม่ค่อยชัดเพราะเป็นกล้องหน้ารถ รูปร่างเหมือนแม่หนู หนูก็ไปดูจุดเกิดเหตุเลย แต่เหตุการณ์มันผ่านมานาน ไม่มีใครเห็นผู้หญิงคนนั้นอีกเลย หนูจะไปทุกที่ที่มีเบาะแสหรือใครบอกว่าคุ้นๆ เพราะหนูไม่อยากเสียใจภายหลังว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่ไป ทำไมตอนนั้นเราไม่ทำ เผื่อเบาะแสนั้นเป็นแม่หนูจริงๆ
“เกือบ 6 ปีที่หนูไม่เคยทำใจได้ มีคนบอกหนูนะให้ทำใจ แต่เรื่องนี้มันทำใจไม่ได้หรอก ถ้าไม่เจอกับตัวเอง คิดทุกวันว่าแม่จะอยู่ยังไง ตากแดด ตากฝน มีโรคระบาดแบบนี้แม่จะไปอยู่ตรงไหน หนูเคยโกรธพ่อนะว่าทำไมไม่ลาออกจากงานไปตามหาแม่จนกว่าจะเจอ แต่พอหนูโตขึ้น ดึงสติกลับมา เราก็ต้องอยู่กับชีวิตจริง มีภาระ มีหน้าที่ มีงานที่ต้องทำ ต้องหาเงินเลี้ยงชีวิตและต้องใช้เงินออกตามหาแม่
“บางวันมันมีช่วงที่มีความสุขบ้าง ก็เผลอพูดกับพ่อว่า “ถ้าแม่อยู่ด้วยก็คงดี” มันเจ็บปวดทันทีเลยนะ ตอนนี้หนูกับพ่อมีพร้อมแล้วทุกอย่าง รอแต่วันที่แม่กลับบ้านเท่านั้น ”น.ส.วรรณา กล่าว
ทั้งนี้ในวันที่ 16 มิถุนายน น.ส.วรรณา และมูลนิธิกระจกเงาจะเข้าพล ศูนย์ติดตามคนหาย สำนักงานตำรวจแห่งชาติให้ช่วยตามหาโดยสงสัยว่าอาจมีเงื่อนงำ
สำหรับข้อมูล "คนหาย" แพรพรรณ อาสนา อายุปัจจุบัน 54 ปี หายออกจากหมู่บ้านจอมนาง ต.จุมพล อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2557 เวลาประมาณ 07.00 น. สูงประมาณ 155 ซม. รูปร่างท้วม ผิวดำแดง ผมหยักศกยาวรวบผมไว้ด้านหลัง วันที่หายสวมเสื้อสีดำแขนสามส่วนลายดอกไม้สีแดง นุ่งกางเกงยีนส์ขายาวทรงกระบอก รองเท้าแตะสีดำแบบสวม สวมสร้อยเงิน แจ้งเบาะแส มูลนิธิกระจกเงา โทร.095-631-1914
แนวทางตามหา “เด็กหาย” โดยสมัครใจหนีออกจากบ้าน (คลิป)
