เมื่อเวลา 13.30 น.วันที่ 22 กรกฎาคม ศาลปกครองกลางนัดอ่านคำสั่งศาลปกครองสูงสุด ในคดีหมายเลขดำที่กระทรวงคมนาคม และ การรถไฟแห่งประเทศไทยยื่น มีคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ ในคดีที่ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 21 มี.ค.2562 ที่ให้บังคับตามคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการข้อพิพาทหมายเลขดำที่ 119/2547หมายเลขแดงที่ 64/2551ลงวันที่ 30 ก.ย.51ที่ ให้กระทรวงคมนาคมและการรถไฟแห่งประเทศไทย คืนเงินค่าตอบแทนที่ บริษัท โฮปเวลล์ (ประเทศไทย) จำกัด ผู้คัดค้านชำระและใช้เงินในการก่อสร้างโครงการพร้อมดอกเบี้ยให้แก่ผู้ชนะคดีตาม คำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการให้ภาครัฐจ่าย รวม 11,888 ล้านบาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี พร้อมคืนหนังสือค้ำประกันมูลค่า 500 ล้านบาท ที่ออกโดยธนาคารกรุงเทพ ซึ่งประกอบด้วยเงินที่บริษัทได้ชำระเป็นค่าตอบแทนจากการใช้ประโยชน์จากที่ดินของ รฟท. ถึงก่อนวันบอกเลิกสัญญาเป็นเงิน 2,850 ล้านบาท รวมถึงเงินค่าออกหนังสือค้ำประกัน 38 ล้านบาท และเงินค่าก่อสร้าง 9,000 ล้านบาท ซึ่งรวมแล้วมากกว่า 24,200 ล้านบาท
ศาลปกครองสั่งจ่ายค่าโง่ “โฮปเวลล์” 11,888 ล้านบาท ใน 6 เดือน พร้อมดอกเบี้ย 7.5%
คดีนี้ผู้ร้องทั้งสองได้มีคำร้องยื่นต่อศาลปกครองกลางขอให้ศาลพิจารณาคดีใหม่โดยอ้างว่าศาลปกครองสูงสุดรับฟังข้อเท็จจริงผิดพลาดและมีพยานหลักฐานใหม่อันอาจทำให้ข้อเท็จจริงเปลี่ยนแปลง
ศาลปกครองชั้นต้นพิเคราะห์แล้วเห็นว่าประเด็นที่ผู้ร้องทั้งสองโต้แย้งเกี่ยวกับระยะเวลาการใช้สิทธิเสนอข้อพิพาทต่ออนุญาโตตุลาการการเลิกกันของสัญญาพิพาทและการกลับคืนสู่ฐานะเดิมของผู้ร้องทั้งสองและผู้คัดค้านมีลักษณะเป็นการโต้แย้งดุลพินิจในการพิพากษาคดีและผลของคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุดและที่ผู้ร้องทั้งสองโต้แย้งเรื่องความสามารถของผู้คัดค้านในขณะเข้าทำสัญญานั้นเป็นประเด็นที่ผู้ร้องมิเคยโต้แย้งมาก่อนทั้งในศาลปกครองชั้นต้นและศาลปกครองสูงสุดซึ่งไม่อาจถือได้ว่าผู้ร้องทั้งสองไม่ทราบถึงเหตุนั้นในการพิจารณาจึงถือมิได้ว่าเป็นพยานหลักฐานใหม่อันมีผลทำให้ข้อเท็จจริงที่ฟังยุติแล้วเปลี่ยนแปลงไปในสาระสำคัญ และประการสุดท้ายการที่ผู้ร้องอ้างว่ามีคำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรีที่143/2562 แต่งตั้งคณะทำงานตรวจสอบและรวบรวมพยานหลักฐาน“ กรณีโฮปเวลล์” ลงวันที่ 20 มิ.ย.62 ซึ่งเอกสารฉบับดังกล่าวผู้ร้องก็มิได้แสดงต่อศาล แต่อย่างใดจึงมีคำสั่งไม่รับคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ไว้พิจารณา
ผู้ร้องทั้งสองจึงยื่นอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวของศาลปกครองกลางต่อศาลปกครองสูงสุด
ศาลปกครองสูงสุดพิจารณาเเล้ว คำขอให้พิจารณาคดีใหม่ในคดีนี้จึงอยู่ในอำนาจพิจารณาของศาลปกครองชั้นต้น และเมื่อศาลปกครองชั้นต้นเห็นว่าคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ที่ศาลจะรับไว้พิจารณาได้ศาลปกครองชั้นต้นย่อมมีอำนาจสั่งไม่รับคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ไว้พิจารณา และมิใช่เป็นกรณีที่ต้องสั่งยกคำขอ แต่อย่างใด คำร้องอุทธรณ์คำสั่งข้อนี้ของผู้ร้องทั้งสองไม่อาจรับฟังได้อาศัยเหตุผลดังที่ได้วินิจฉัยมาแล้วข้างต้นการที่ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ ศาลปกครองสูงสุดเห็นพ้องด้วย ยืนตามคำสั่งศาลปกครองชั้นต้น
ส่งผลให้ ยืนตามคำพิพากษาที่ ให้บังคับตามคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการ ให้ ภาครัฐต้องคืนเงิน คืนเงินค่าตอบแทนที่ บริษัท โฮปเวลล์ (ประเทศไทย) จำกัด ข้างต้นรวมกว่า 2.42 หมื่นล้านบาท
องค์กรต้านโกง ชี้บทเรียน “คดีโฮปเวลล์” เหตุจากนักการเมือง
ทั้งนี้โครงการ เริ่มต้นในเดือนกันยายน 2532 เปิดประมูลทำสัญญาในสมัยรัฐบาล พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัน เป็นนายกรัฐมนตรี ผ่านหลายรัฐบาล สั่งทบทวนโครงการ ผลักดันต่อ จนหยุดก่อสร้างในปี 2540 ยกเลิกสัญญาในสมัย นายชวน หลีกภัยเป็นนายกฯ
ปี 2547 โฮปเวลล์ ฟ้องร้องเรียกค่าเสียหาย ต่อสู่พิจารณาในกระบวนการอนุญาโตตุลาการหลายปี ชี้ขาดให้รัฐชดใช้
ปี 2557 ศาลปกครองตัดสินให้ยกเลิกคำสั่งอนุญาโตตุลาการที่ให้ชดชใช้แก่โฮปเวลล์
ปี 2562 ศาลปกครองตัดสินให้รัฐชดใช้ตามคำตัดสินอนุญาโตตุลาการ รัฐโต้แย้ง
ปี 2563 ศาลปกครองสูงสุดไม่รับคำฟ้องให้พิจารณาใหม่ ผลยืนตามคำชี้ขาดอนุญาโตตุลาการ รัฐต้องชดใช้เงิน 11,888 ล้านบาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี และเงินอื่นๆ รวมมากว่า 2.4 หมื่นล้านบาท ปิดตำนานมหากาพย์ค่าโง่ 31 ปี
ย้อนมหากาพย์อัปยศ ค่าโง่โอปเวลล์ PPTVHD36ทำไว้เมื่อ เดือนเมษายน 2562 หลังศาลปกครองมีคำพิพากษา ดังนี้
ย้อนรอย “โฮปเวลล์” 29 ปี เสียค่าโง่ 1.2 หมื่นล้าน
