ต้นพลับและต้นบ๊วย ภายในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กบ้านแม่สาใหม่ ตำบลโป่งแยง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ เป็นต้นไม้ที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงปลูกไว้ เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2517
กว่า 40 ปีแล้ว ที่ต้นไม้ทั้งสองยังคงเจริญเติบโต เป็นเครื่องเตือนใจให้ชาวบ้านแม่สาใหม่ ระลึกถึงเมื่อครั้งที่พระองค์ทรงพระราชดำเนินลัดเลาะตามป่าเขาจากดอยปุยมายังดอยโป่ง ซึ่งเป็นชุมชนชาวม้ง ทรงเห็นความยากจน จนมีพระราชดำริให้ส่งเสริมอาชีพและการศึกษา โดยทรงเสด็จเยี่ยมชาวบ้านหลายครั้ง
ทุกวันนี้ชาวบ้านช่วยกันดูแลรักษาต้นไม้ของพ่ออย่างดี เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวและศูนย์รวมใจของชาวบ้าน เพื่อสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงส่งเสริมอาชีพการปลูกพืชเมืองหนาวทดแทนฝิ่น จนชาวบ้านมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นตราบจนวันนี้
ด้าน ประชาชนในจังหวัดพะเยา เดินทางเข้าชมและถ่ายภาพกับต้นขนุนที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงปลูกไว้ภายในบริเวณศูนย์การเรียนรู้อ่างเก็บน้ำห้วยไฟ อำเภอภูซาง จังหวัดพะเยา ขณะเสด็จพระราชดำเนิน เปิดกองร้อยชาวเขาอาสาสมัคร ที่ 11 เมื่อปี 2514 ซึ่งพระองค์ได้รับสั่งกับชาวบ้านว่า หากคิดถึงพระองค์ท่าน ให้ดูขนุนต้นนี้
ปัจจุบันต้นขนุนพระราชทานมีอายุกว่า 44 ปี ยังแผ่กิ่งก้านสวยงาม และออกลูกอย่างต่อเนื่อง โดยเจ้าหน้าที่กองร้อยอาสาสมัครรักษาดินแดง เป็นผู้ดูแลบำรุงรักษาและทำความสะอาดสถานที่
นี่เป็นต้นจำปา ที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ทรงปลูกไว้เป็นอนุสรณ์ภายในโรงพยาบาลพระปกเกล้าจันทบุรี จังหวัดจันทบุรี เมื่อครั้งพระราชดำเนินมาเปิดอาคารประชาธิปกปี 2499
ทุกวันนี้ มีประชาชนเดินทางเข้ามาชมต้นจำปาพระราชทาน เพื่อน้อมระลึกถึงพระเมตตาและพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยตลอดมา