ความทรงจำของ คออี้ มีมิ หรือ "ปู่คออี้" ยังคงชัดเจน แม้สภาพร่างกายจะร่วงโรยไปตามอายุไข ผู้นำทางจิตวิญญาณ แห่งป่าแก่งกระจาน ยืนยันว่า เขาและลูกหลานชาวกะเหรี่ยงมีถิ่นฐานอยู่ที่ “ใจแผ่นดิน” ไม่ได้บุกรุกตามที่ศาลปกครองตัดสินเมื่อวันที่ 7 กันยายน 2559
อ่านข่าว: ประวัติ “ปู่คออี้” ผู้นำจิตวิญญาณของชาวกะเหรี่ยงแก่งกระจาน
อ่านข่าว : "ปู่คออี้ มีมิ" ชายชาวกะเหรี่ยง 5 แผ่นดิน วัย 105 ปี
แต่วันนี้ พวกเขาต้องมาใช้ชีวิตตามวิถีดั้งเดิมในบ้านไม้ไผ่ บนที่ดินเขตอุทยานฯที่รัฐจัดสรรให้เป็นที่พักพิงตั้งแต่ปี 2554 เพื่อให้พ้นจากสถานภาพ “ผู้บุกรุก” ตามข้อกล่าวหา
อ่านข่าว : เปิดใจ ปู่คออี้ “กะเหรี่ยงอยู่ป่าแก่งกระจานมาก่อน ให้สาบานที่ไหนก็ได้”
อ่านข่าว : ถอดสมการข่าว EP.5 “ปู่คออี้ ทัศน์กมล บิลลี่ และบ้านที่ถูกเผาของกะเหรี่ยงแก่งกระจาน”
ผ่านมากว่า 5 ปี ลูกหลานชาวกะเหรี่ยงขยายครอบครัวมากขึ้น บางคนต้องการขึ้นไปที่ “ใจแผ่นดิน” เพราะเชื่อว่าชีวิตของพวกเขาเหมาะกับป่ามากกว่าผืนดินที่รัฐจัดให้ แต่บางคนก็กังวลว่า ถ้าได้กลับไป ชีวิตลูกหลานอาจจะไม่ปลอดภัย
ก่อนหน้านี้ พวกเขาพยายามต่อสู้เรียกร้องสิทธิ แต่ก็ทำให้ บิลลี่ - พอละจี รักจงเจริญ ผู้มีศักดิ์ เป็นหลานชายของปู่คออี้ หายตัวไปนานกว่า 3 ปีแล้ว เพราะ บิลลี่ เป็นกะเหรี่ยงแก่งกระจานคนเดียวที่เขียนภาษาไทยได้ จนเขากลายเป็นผู้นำการเรียกร้อง
ปัญหาความขัดแย้งระหว่างชาวกะเหรี่ยง กับ เจ้าหน้าที่อุทยานฯ ถูกมองจากผู้นำกะเหรี่ยง ว่าอาจเกิดจากความไม่เข้าใจวิถีชีวิต และทัศนคติที่มองว่าพวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อย
ภาพถ่ายทางอากาศเมื่อปี 2515 จะเห็นว่าบันทึกร่องรอยคล้ายกับ “บางกลอยบน หรือ “ใจแผ่นดิน” เคยเป็นที่อาศัยทำกินของชาวกะเหรี่ยงมาก่อน นี่เป็นหนึ่งในหลักฐานใหม่ พร้อมกับภาพถ่ายทางอากาศที่เก่ากว่านั้น ซึ่งทีมทนายยื่นต่อศาลปกครองว่า กะเหรี่ยงแก่งกระจานอยู่มาก่อนประกาศเป็นเขตอุทยานปี 2524
บ้านโป่งลึก-บางกลอย ตั้งอยู่ต้นน้ำเพชรบุรี สภาพที่ดินเป็นหินปูน การทำเกษตรจึงต้องเจอกับปัญหา พืชผลไม่ขึ้น ล้มตาย สิ่งที่นักวิชาการ และ ชาวกะเหรี่ยงรุ่นเก่ากังวล คือ วิถีวัฒนธรรมดั้งเดิมหายไป ลูกหลานไม่เข้าใจรากเหง้าของตัวเอง เพราะ หันไปทำงานในเมืองหารายได้
ติดตามข่าววันนี้ได้ที่นี่ >>> //www.pptvhd36.com/special/ข่าววันนี้
พฤกษา สุนทรกุล ถ่ายภาพ
ณิชาภัทร อินทรกล่อม รายงาน
สมศักดิ์ เนตรทอง PPTV Photo
