กรณีเกิดเหตุจระเข้พันธุ์น้ำจืดจำนวนหลายร้อยตัว หลุดจากฟาร์มเลี้ยง อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา ต่อมาพบเจอจระเข้ ยาวประมาณ 3 เมตร ที่ลอยน้ำอยู่ในทะเล จังหวัดภูเก็ต ทางเจ้าหน้าจึงใช้อวนล้อมจับ และนำส่งไปยังศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งภูเก็ตบ้านพารา อำเภอถลาง แต่ภายหลังจระเข้ตัวดังกล่าวมีอาการซึม และไม่กินอาหาร ทำประชาชนจำนวนมากต่างตั้งข้อสังเกตว่า การจับจระเข้ตัวดังกล่าวมาขังไว้ในบ่อเลี้ยงเป็นการกระทำที่ถูกต้องหรือไม่ และแท้จริงแล้วเป็นจระเข้น้ำจืดหรือน้ำเค็ม
ล่าสุด วันนี้ ( 4 ก.ย.60) นายแพทย์รังสฤษฎ์ กาญจนะวณิชย์ หรือ หมอหม่อง นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และรองประธานมูลนิธิสืบนาคะเสถียร เปิดเผยว่า เป็นที่ชัดเจนแล้วว่า จระเข้ตัวดังกล่าวไม่ใช่ตัวที่หลุดออกมาจากฟาร์มเลี้ยง ซึ่งปกติจระเข้เลี้ยงจะเป็นน้ำจืด แต่ตัวนี้เป็นจระเข้น้ำเค็ม และชาวบ้านยืนยันว่าเคยพบเห็นประปราย โดยในต่างประเทศ เช่น สิงคโปร์ ออสเตรเลีย ฟลอริด้าสหรัฐ มันมีจระเข้อาศัยอยู่ตามธรรมติ หากมีผู้พบเห็นเขาจะจับ เนื่องจากไม่ได้หมายความว่าจระเข้จะอยู่ร่วมกันกับมนุษย์ไม่ได้ ซึ่งคนไทยตื่นตระหนกกันมากเกินไป โดยอัตราที่มนุษย์จะโดนจระเข้กินมีโอกาสต่ำมาก ถ้าหากไม่ไปยั่วยุ และรังแกสัตว์เหล่านี้ก่อน เพราะจระเข้ไม่ใช่สัตว์ที่กินมนุษย์เป็นอาหาร และไม่ได้อันตราย ถ้าไม่ไปยุ่งด้วย
ทั้งนี้ คนไปไทยกลัวกันเกินไป จระเข้ไม่ได้น่ากลัวอย่าที่คิด มนุษย์เราไปเข้าใจกันเองว่าจระเข้น่ากลัว ส่วนตัวคิดว่าการได้เจอจระเข้น้ำเค็ม ซึ่งเมื่อก่อนเคยคิดว่าสูญพันไปแล้ว ถือว่าเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นยินดี เราควรจะคิดเรื่องอนุรักษ์ไว้ แต่ถ้าหากเราจับจระเข้ดังกล่าวมาขัง จะทำให้สูญเสียโอกาสฟื้นฟูของสัตว์เหล่านี้ได้ในธรรมชาติ
“คิดว่าจระเข้ตัวนี้ไม่ได้เพิ่งมาอยู่ แต่อาศัยมาก่อนนานแล้ว ซึ่งมนุษย์เราไม่ใช่อาหารของมัน ฉะนั้นมันจะไม่เข้าใกล้มนุษย์ ที่ผ่านมาจึงไม่เกิดเรื่อง โอกาศเกิดเรื่องน้อยมาก จึงควรตั้งคำถามว่า สมควรทำแบบนี้หรือไม่ เรามองว่ายังเรียนรู้ที่จะอยู่กันได้ และไม่อยากให้เด็ก ๆ คิดแบบนี้ว่าต้องกลัวสัตว์พวกนี้ คงไม่มีชาติไหนเจอจระเข้ในทะเลแล้วจับขัง ซึ่งมีไทยประเทศเดียวเท่านั้นที่จับมาขัง” นายแพทย์รังสฤษฎ์กล่าว
นายแพทย์รังสฤษฎ์กล่าวต่อว่า ในต่างประเทศนั้นจะสอนให้ประชาชนรู้จักนิสัยของสัตว์ ว่ามีนิสัยอย่างไร กินอะไรเป็นอาหาร ควรจะทำอย่างไรหากเจอสัตว์เหล่านี้ และควรทำอย่างไรที่จะหลีกเลี่ยงหากเจอปัญหา แต่คนไทยกลับกลัวเพราะขาดความรู้ หากรู้จักสัตว์เหล่านี้มากพอ ก็จะทำให้อยู่ร่วมกันได้ ซึ่งยุคนี้เป็นยุคสูญพันธ์ของสัตว์ป่า ควรที่จะอนุรักษ์ฟื้นฟูสัตว์เหล่านี้ไว้ไม่ให้สูญพันธุ์ ไม่ใช่เหลือเพียงตำนานเล่าขานให้ลูกหลานฟังเท่านั้น
