จำนวนแขกที่ต้องรับ 3 ถึง 4 คนต่อคืน คือจำนวน ที่จะสามารถทำให้มีเงิน มาใช้หนี้ที่ไม่ทราบที่มา หนี้ ที่เอเย่นต์อ้างว่า เป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทางมาจากเมืองยอน เพื่อมาทำงานในสถานบริการอาบอบนวด แห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร
เมื่อรวมข้อมูลจากคำบอกเล่า พบว่า ผู้หญิง 1 คน ที่เข้ามาทำงานในสถานอาบอบนวดในไทย จะมีหนี้ต่อคนเกือบ 2 แสนบาท แบ่งเป็น ค่าบัตร ที่ระบุว่าเป็นบัตรที่ไว้จ่ายเงินให้เจ้าหน้าที่ 1000 บาท ต่อเดือน ค่าเดินทาง ค่าอาหาร เอเยนต์จ่ายให้ 1 พันบาทต่อวัน ค่าแต่งหน้า 100 ถึง 150 บาท ค่าเสื้อผ้า นายหน้าเอเย่นต์เป็นคนจัดซื้อ ค่าหนี้สินระหว่างเดินทางเข้ามาทำงานในประเทศไทย 9 หมื่นบาท ค่าทำศัลยกรรม ค่าหนี้สินจากการถูกเก็บและปรับ เช่นไม่ไปทำงาน หักวันละ 1500 ถึง 2 พันบาท ทำให้บางรายถูกหัก จนเป็นหนี้ถึง 180,000 บาท เมื่อรวมกับค่าเดินทาง และค่าใช้จ่ายอื่นๆ
ขณะที่หญิงสาวที่ทีมข่าวพีพีทีวีได้พูดคุย เล่าว่า สภาพพื้นที่ที่มีแต่การทำเกษตร ทำให้เด็กหญิง ในเมืองยอนหลายคน เข้ามาทำงานเพื่อหาเงิน และงานที่เด็กหญิงส่วนใหญ่เลือกทำ ก็คืองาน ในสถานบริการ โดยเฉพาะสถานบริการอาบอบนวดในไทย นี่เป็นสาเหตุ ที่เครือข่ายปราบปรามการค้ามนุษย์ในพื้นที่ สะท้อนถึงการเข้าสู่ขบวนการการค้ามนุษย์ในธุรกิจทางเพศ ในฐานะประเทศต้นทาง
ขณะที่ข้อมูลจาก เครือข่ายด้านการปราบปรามการค้ามนุษย์ในธุรกิจทางเพศ ระบุว่า เส้นทางเริ่มจาก เมื่อมีความต้องการจากลูกค้า จะติดต่อนายหน้า ให้หาผู้หญิงในพื้นที่ จากนั้นนายหน้า จะพามาพักที่ ชายแดนติดประเทศไทย ซึ่งจะมีทั้งแบบเปิดบริสุทธิ์ทางฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน กับที่ไทย ต่อมา จะถูกพาข้ามมายังฝั่งไทย ก่อนเข้ามายังกรุงเทพมหานคร โดยนายหน้าจะเป็นผู้จัดหาที่พัก และกระจายงาน ไปยังจังหวัดต่างๆ ซึ่งนอกจากกรุงเทพมหานคร ยังมีชลบุรี กาญจนบุรี นครปฐม ซึ่งทั้งหมดกลายเป็นค่าใช้จ่าย ที่ต้องจ่ายให้กับเอเยนต์
นอกจากนี้ ข้อมูลเชิงลึกระบุว่า มีหญิงสาวข้ามเข้ามาสู่ธุรกิจทางเพศต่อเนื่อง หลายคนเป็นเพียงเด็กหญิง และ มองว่า คืออาชีพของความอยู่รอด แต่ในฐานะของคนทำงานป้องปราม คือ อาชญากรรมอย่างหนึ่ง
ศักดา ดุลยาชีวะ ถ่ายภาพ
นริศรา คินิมาน รายงาน
อ่านต่อ... ต้นทางเปิดบริสุทธิ์หญิงสาว ส่งต่ออาบอบนวดในไทย (ตอนที่1)
