“คูณ ฉัตร์พลกรัง” หรือที่ต่อมารู้จักกันในนาม “หลวงพ่อคูณ” ครั้งหนึ่ง เคยอยากเป็น “หมอเพลงโคราช” และครูเพลง ได้แต่งเพลงให้ สะท้อนความรักในวัยหนุ่ม
รู้หรือไม่ “หลวงพ่อคูณ” ในวัยหนุ่ม หรือ “คูณ ฉัตร์พลกรัง” ครั้งที่ยังไม่ได้บวช ท่านอยากเป็นนักแสดงเพลงโคราช จึงได้ชวน จึงได้ชวนนาย เล เพียมขุนทด ซึ่งเป็นญาติที่รุ่นราวคราวเดียวกันและอยู่ใกล้กันเดินทางด้วยเท้าบุกป่าฝ่าดงจากบ้านไร่ ตำบลกุดพิมาน อำเภอด่านขุนทด ผ่านอำเภอด่านขุนทด อำเภอโนนไทย อำเภอขามสะแกแสง มุ่งหน้าสู่บ้านมะระ ตำบลดอนชมพูอำเภอโนนสูง โดยใช้เวลาถึง 5 วัน 5คืน เมื่อไปถึงบ้านมะระแล้ว จึงได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของครูสน ซึ่งเป็นครูเพลงที่มีชื่อเสียง
โดยครูสนก็รับทั้งสองไว้เป็นศิษย์ โดยให้ช่วย ทำนาเพื่อเป็นการแรกเปลี่ยนกับการหัดเป็นหมอเพลงโคราช ในขณะที่หัดเป็นหมอเพลงอยู่นั้น หลวงพ่อคูณฯ ได้พบหญิงสาวที่ถูกใจอยู่คนหนึ่ง ชื่อว่า “รำพึง” โดย “คูณ ฉัตร์พลกรัง” ได้แต่แอบรักอยู่ แต่ก็ไม่กล้าบอก
ต่อมา “คูณ ฉัตร์พลกรัง” ได้ตัดสินใจลาครูสน และชักชวนนายเล กลับบ้าน พร้อมกับความรู้ที่ครูสน ให้หลวงพ่อคูณฯ เป็นบทเพลงโคราชบทหนึ่ง เนื้อหาเป็นบทเกี้ยวพาราสี ตัดพ้อต่อว่าสาวเพื่อทำให้สาวเกิดความสงสารเห็นใจ บทเพลงมีว่า
“โอ.....โอม...ที่เขาตักบาตร...ทำบุญ...ถึงตัวไอ้หมอคูณก็ย่อมได้ทำบ่อย สาวเอยสาวน่อยที่ยอมให้ทำบ้าง บัดนี้รูปของเขาน่ะคือหมื่นคือขุน บัดว่ารูปของเขาน่ะคือหมื่นคือขุน บัดว่ารูปไอ้คูณนี่คือลิงคือค่าง คือลิงคือค่างรูปร่างไม่เหมือนใคร เหมือนเขาก่อไฟ..คือ..ดุ้น..ไม่ทำเบี่ยงทำบ่าย ก็ย่อมไม่ทำบ่อย เมื่อครั้งเป็นเด็กน่อย พี่พี่ก็ยอมให้ทำได้บ้าง ผีเอย เมื่อไรจะมากินข้า อยู่ได้ก็ชิงแต่หมา กินเข่า เสือใหญ่เท่าควายเอย เมื่อไรจะมากิน..คูณ”..
ประวัติ“หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ” พระเกจิดังวัดบ้านไร่แห่งเมืองโคราช
ขอบคุณภาพ เพจ: หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ วัดบ้านไร่
