ล่าฝันไปตามจังหวะดนตรี บนเส้นทางนักเต้น กับ "ทราย นภัส รอดบุญ"


โดย Kochaphan Suksujit

เผยแพร่




คงไม่ใช่ทุกคนที่จะค้นหาตัวตนเจอตั้งแต่เด็ก ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นนับว่าโชคดีเพราะนั่นหมายถึงโอกาสที่จะเริ่มต้นเรียนรู้ พัฒนา หาประสบการณ์ ได้ก่อนใคร และจะยิ่งเป็นเหมือนพลังผลักดันสองเท่า หาก ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว ความโชคดีนั้นเกิดกับเธอ “ ทราย นภัส รอดบุญ" แต่ใช่ว่าเส้นทางจะโรยด้วยกลีบกุหลาบเมื่อมีนับล้านคนบนโลก ล้วนจะก้าวไปยืนอยู่ในจุดเดียวกับเราตลอดเวลา การแข่งขันเพื่อพิสูจน์ตัวเองจึงเริ่มขึ้น

Life Story  ครั้งนี้ "นิวมีเดีย พีพีทีวี จะพาไปรู้จักกับ เส้นทางนักเต้นของ “ ทราย นภัส รอดบุญ” ที่ค้นหาตัวเองเจอตั้งแต่เด็ก และเลือกที่จะเดินตามฝันจนกลายเป็นการออกไปสู่โลกกว้าง เพื่อ "ล่าฝัน" ที่แม้ว่าจะไกลอีกด้านหนึ่งของขอบฟ้าอย่าง มหานครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา

เธอรู้ว่าเธอรักการเต้น ชอบเต้น แล้วแม่ก็พาเธอไปเรียนเต้น นั่นคือ "จุดเริ่มต้น"

"เป็นเด็กที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้ ต้องเต้นตลอดเวลา แม่ก็เลยให้เรียนเต้น ให้เรียนบัลเลต์ก่อน เรียนเป็นงานอดิเรก คือ เสาร์ อาทิตย์ พอเริ่มโตขึ้น เรียนฮิป ฮอป เต้นแท็ป เรียนทุก อย่างที่มีให้เรียน"

หลังจากจบ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทรายเลือกที่จะออกไปพิสูจน์ฝีมือ และ ล่าความฝันของการเป็นนักเต้น ณ เมืองที่คนนับล้านๆ จากทุกมุมโลกเลือกอย่าง “มหานครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา” ส่วนหนึ่งมันคือความฝันของเธอตั้งแต่เด็ก ซึ่งถูกซึมซับผ่านละครเวที

จากเดิมที่จะลองไปเที่ยวก่อน 1 ปี แต่ปรากฏว่าจากแพลนไปเที่ยวกลับกลายเป็นการ พาตัวเองไปอยู่ในคลาสเรียนเต้นก่อนตัดสินใจครั้งใหญ่ในชีวิตกับการเข้าแข่งขัน “ออดิชั่น” ด้วยเหตุผลที่ว่า หากปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไปตามอายุ ก็คงไม่สามารถย้อนกลับมาได้

แต่เมื่อไปเจอสนามการแข่งขันจากคนนับล้านแม้ความมั่นใจจึงหายไปบ้างก็ไม่ขอถอยกลับ สุดท้ายก็ “ลองเสี่ยงดู” และปรากฏว่า “ได้รับคัดเลือก”

“บางทีมันก็แบบเออ...เราจะทำได้หรือเปล่า ต้องมั่นใจ เอาใจช่วยตัวเอง ถ้าไม่มีใครเอาใจช่วย เราก็ต้องเชื่อมั่นในตัวเอง”

แม้จะก้าวไปถึงจุดหนึ่งแล้วแต่ถ้าเธอจะยึดอยู่ที่การเต้นเพียงอย่างเดียว ก็คงไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่พยายามอุตส่าห์ข้ามน้ำ ข้ามทะเลมา และด้วยการแข่งขันในวงการนักเต้นของนิวยอร์กที่ค่อนข้างสูง เธอจึงต้องทำให้ได้ “มากกว่า 1 อย่าง”

“ตอนนี้แดนซ์เซอร์ ไม่มีใครเต้นได้แบบเดียวแล้ว ทุกคนต้องแสดงได้ ร้องเพลงได้ เต้นได้ เต้นแท็ปได้ บัลเลย์ได้ ฮิปฮอปได้ เพราะบรอดเวย์ ไม่ได้เต้นแค่สไตล์เดียว ดังนั้นต้องขวนขวายหาความรู้เอาเข้าตัวให้ได้มากที่สุด”

แต่หัวใจสำคัญคือการทำให้ “โดดเด่น” ที่สุด เพื่อให้ได้รับคัดเลือกในงานแสดงที่ใหญ่ขึ้นนั่นหมายถึงสนามที่มีผู้ท้าชิงและเป็นที่ต้องการของใครอีกหลายคน ซึ่ง ทราย ยอมรับว่า ในครั้งแรกยังหาตัวเองไม่เจอ แต่ประสบการณ์ก็สอนให้รู้ว่า “ความเชื่อมั่นในตัวเราที่มีคนเดียวบนโลก ไม่มีใครเหมือนเราแน่นอน อย่าเทียบกับคนอื่น” คือจุดเปลี่ยนสำคัญให้เธอลงในทุกๆสนามที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

“อย่างทรายเอง มีคนบอก คุณเป็น เอเชียน สูง ซึ่งมันไม่ค่อยมี ลองเอาจุดนี้ไปขายสิ เราก็โอเคได้ รู้ว่าเวลาออดิชั่น แต่งตัวอย่างไรให้โดดเด่นจากคนอื่น คือ ดึงสายตาเขาให้มาหาเรา แค่ต้องมั่นใจว่า มันไม่มีคนอื่นแล้วอย่าเทียบกับคนอื่น”

แต่...บางครั้งก็ “ถูกคัดออกตั้งแต่รอบแรก”

“เคยไปออดิชั่น แถวยาวรอบเธียเตอร์ แบบ 500 คน ทุกคนแต่งตัวเหมือนกันหมดเลย ผมทรงเดียวกันหมดเลย เหมือนก๊อปปี้กันมา เราเข้าไปต่อแถว คัดเรื่อยๆ สุดท้าย 500 คน เหลือ 8 คน มันทำให้เห็นว่ามีคนอยากได้สิ่งเดียวกันเยอะมาก มันก็ต้องสู้ แบบถ้าปีนี้ไม่ได้ ปีหน้าต้องเอาใหม่ หรือ งานหน้าเอาใหม่ เรื่อยๆ”

ขณะที่อีกความฝันหนึ่งที่เธอจะต้องก้าวไปให้ถึงให้ได้คือ “การแสดงละครเวที” จากภาพจำวัยเด็กละครเวที เรื่อง Westside story ที่ศูนย์วัฒนธรรม คือตัวจุดประกายให้เดินเส้นทางสายนี้

“อยากเล่นละครเวที เพราะชอบดูมากๆ อยู่แล้ว ถ้ามีโอกาสได้ไปออดิชั่น ได้ไปเล่นก็จะดีมาก อยากเล่น ชอบมาก อยากเล่นเรื่อง Westside story ฝันตั้งแต่เด็ก เพราะเขามาเล่นที่ศูนย์วัฒนธรรม ดูตั้งแต่เด็ก ฝังใจมาก”

เมื่อถามถึงปลายทางของเส้นทางสายนี้ ทรายบอกว่า ถ้ามีโอกาสก็อยากกลับมาเมืองไทย มาถ่ายทอดประสบการณ์ทุกอย่าง ที่ได้เรียนรู้มาทั้งหมดให้กับคนที่มีฝันเหมือนกัน ซึ่งวงการเต้นที่นิวยอร์กไม่ได้ถูกจำกัดไว้แค่การแสดงบนเวที แต่สามารถต่อยอดได้อีกในหลายๆ ด้าน เช่น นักออกแบบท่าเต้น ออกแบบท่าการแสดงละครเวที หรือเรียนต่อเฉพาะทางด้านการแพทย์เพื่อนำไปทำกายภาพบำบัด ทำแดนซ์เทอราปี เพื่อเอาการเต้นไปบำบัดด้านจิตวิทยา

“ ตอนนี้เมืองไทย วงการเต้นใหญ่ขึ้น แดนเซอร์มีความสามารถเยอะมาก แต่อยากให้แพร่หลายไปในต่างจังหวัดอื่นๆ ด้วย คิดว่าตัวเองถ้ากลับมาจริงๆ อยากเข้ามาทำในวงการตรงนี้  เอาประสบการณ์มาทำงานที่นี่ เพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่เขาอยากทำเหมือนกัน เพราะมันทำได้ เดินทางเส้นนี้ได้”

การเดินบนเส้นทางที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ในที่ที่ “อยู่เพียงลำพัง” ความเหนื่อยและท้อทำให้บางครั้งอบาก “หยุดตามล่าฝัน” จึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อฉุดตัวเองให้กลับมา และนั่นต้องอาศัย ความมีวินัยมากๆ ต้องอดทน ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ “อย่ายอมแพ้ ให้นึกถึงผลที่เราอยากได้” หลายครั้งที่ ทราย หันกลับมาถามตัวเองว่าเรา “ดีพอแล้วหรือยัง” แต่สุดท้าย...

“เราต้องไม่ฟังเสียงตรงนั้น แบบไม่สนใจ แล้วก็ใจเย็นๆ เริ่มใหม่ ขวนขวายถามเพื่อนที่สนิททำยังไง คือมันมีอุปสรรคตลอด ก็อยู่ที่ว่าเราจะหาทางแก้ได้มั้ย เพื่อให้เรากลับมาเป็นคนเดิม”

สุดท้ายก่อนบินกลับไป “ล่าฝันต่อ” ทรายบอกกับคนที่อยากเดินบนเส้นทางสายนี้ ว่า

“ถ้าชอบจริงๆ มันสู้ไหว แล้วสมัยนี้โซเชียลมีเดีย มันเยอะมาก ทำตัวเองให้ดีมีความสามารถแล้วเอาไปให้คนอื่นเห็น สมัยนี้โปรโมทตัวเองมันไม่ยากแต่ทำยังไงมีประสิทธิภาพ ทำยังไงให้เขาเห็นเราแล้ว แบบ เฮ้ยคนนี้เก่งมาก ไปเข้าคลาสเยอะๆ หางาน ทำงาน หาประสบการณ์ ถ้าอยากไปเรียนต่อหาที่ที่เหมาะสมกับตัวเอง แล้วก็พยายามไปออดิชั่นให้ได้ ไม่ได้หาที่ใหม่ มันต้องมีที่ที่เหมาะกับเรา”

ไม่ใช่แค่เพียง “นักเต้น” แต่ในทุกๆสายอาชีพลองได้มีฝันแล้วการออกไป “ล่าฝัน” ต่อให้ไกลสุดขอบฟ้าแค่ไหน ถ้ามุ่งมั่น ไม่ยอมแพ้ ค้นหาตัวเองให้เจอ อดทน เรียนรู้ ฝึกฝน พัฒนา อย่าเสียเวลาเลย “ลุยอย่างเดียว”

อ่านและรับชม "LIFE STORY" ตอนอื่นๆ

คุยกับคนหัวใจโขน...หลังถอดหัวโขน

ถ้าไม่เป็นมะเร็งวันนั้น "ผู้หญิงคนนี้" อาจไม่ได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองในวันนี้

ตามติดชีวิต“คู่หูห่อหมกฮวก” ผู้สร้างสีสันจนสะท้านเวที “The Voice 2018”

“ยอมแลกเหงื่อ” เพื่อคำสัญญากับพ่อบนเส้นทาง “ลูกยาง” ของเด็กหนุ่มจากปากพนัง

 

TOP สังคม
วิดีโอยอดนิยม
เรื่องที่คุณอาจพลาด

วิดีโอยอดนิยม

ข่าวเด่นในรอบสัปดาห์

เพิ่ม PPTVHD36
ลงในหน้าจอหลักของคุณ