ดร.ปัญญา บุญญาภิวัฒน์ บี จิสติกส์ จํากัด (มหาชน) เปิดเผยถึง โอกาสใน "เวียดนาม" กับธุรกิจโซลาร์เซลล์ ว่า
กฟน.เปิดตัวโซลาร์เซลล์ขนาดใหญ่ประหยัดไฟปีละ 4 ล้านหน่วย
11 ธุรกิจ ฟื้นตัวเร็วที่สุด หลังโควิด-19
หากพูดถึงเสถียรภาพทางเศรษฐกิจของ "เวียดนาม" นับว่ามาแรงมากในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเป็นประเทศที่เนื้อหอมมากสำหรับนักลงทุน ทั้งองค์ประกอบด้านการเติบโตทางเศรษฐกิจ การเมือง ล้วนเป็นผลคีต่อการลงทุนให้มีประสิทธิภาพทั้งสิ้น
และ บี จิสติกส์ ก็คือหนึ่งในนักลงทุนต่างชาติที่มองเห็นโอกาสนั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ การลงทุนโซลาร์ฟาร์ม เพื่อผลิตกระแสไฟฟ้าโดยใช้โซลาร์เซลล์ ซึ่งไม่เพียงองค์ประกอบทางเศรษฐกิจและการเมือง แต่ตามหลักภูมิศาสตร์และพื้นที่เวียดนามก็นับว่า "้เหมาะสมมาก"
" โซลาร์ฟาร์มจำเป็นต้องใช้พลังงานแสงอาทิตย์ ทำให้มีการศึกษาเรื่องของระยะเวลาการขึ้นและตกของแสงอาทิตย์ โดยในตอนกลางวันที่เป็นเวลาการผลิตกระแสไฟฟ้า ดวงอาทิตย์ควรต้องตั้งฉากหรือเกือบตั้งฉากกับพื้นที่ เพื่อใช้ความเข้มของแสงอาทิตย์ในการผลิตไฟฟ้าได้ดีกว่าที่อื่นๆ หรือในโซนประเทศอื่นๆ ที่มักโดนเมฆหมอกบังทิศทางของดวงอาทิตย์ ส่งผลให้ความเข้มของแสงในการผลิตไฟฟ้าไม่ดีเท่าที่ควรจุดได้เปรียบนี้จึงเลือกที่เวียดนาม "
โดยรูปแบบการลงทุน เป็นแบบร่วมทุนกับบริษัทของสิงคโปร์ รูปแบบบริษัทกิจการร่วมค้า (จอยเวนเจอร์) โดย บี จิสติกส์ มีสัดส่วนการถือหุ้นอยู่ที่ 40% บนพื้นที่ ในเมืองฮาติ๋น (Htainh) ทางใต้ของเวียดนาม มีสัญญาการผลิตไฟฟ้าอยู่ที่ 29 เมกกะวัตตต์ต่อวัน ระยะเวลา 20 ปี ขายไฟให้กับรัฐบาลเวียดนามเพื่อจ่ายกระแสไฟภายในประเทศเวียดนาม โดยส่วนใหญ่เป็นไฟฟ้าที่ใช้ในครัวเรือน มีบางส่วนจ่ายให้กับโรงงานอุตสาหกรรม และสามารถรับรู้รายได้ตั้งแต่ปลายเดือนธันวาคม 2563 สร้างรายได้ให้บีจิสติกส์ ปีละ 20-30 ล้านต่อปี คิดเป็น สัดส่วน 40% ของ บี จิสติกส์
ขณะเดียวกันยังได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลเวียดนาม เนื่องจากความต้องการใช้ไฟฟ้าในเวียดนามที่สูงขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อเทียบกับการสร้างเขื่อน ตั้งโรงไฟฟ้าพลังงานถ่านหิน พลังงานก๊าซ ซึ่งต้องใช้เวลาก่อสร้าง การสร้างโซลาฟาร์มจึงเป็นทางเลือกที่ดีกว่า รัฐบาลจึงสนับสนุนให้เอกชน หรือ นักลงทุนต่างชาติ สามารถไปลงทุนในโซลาฟาร์มเพื่อผลิตไฟฟ้าได้ตามความต้องการของประเทศ
นอกจากนั้นแล้ว ดร.ปัญญา ยังมองถึงโอกาสต่อยอดและขยาย ธุรกิจสร้างแบตเตอรี่เพื่อกักเก็บพลังงาน ที่เหลือจากการผลิตในแต่ละวัน โดยเขาอธิบายว่า ราคาพลังงานตอนนี้มีแนวโน้มแพงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นผลิตจากโรงไฟฟ้าประเภทใดก็ตาม ขณะเดียวกัน เมื่อผลิตแล้วอาจมีส่วนที่เหลือ และส่วนใหญ่ก็จะหายไป หากไม่ได้นำไปใช้ เช่น การผลิตไฟฟ้าจากเขื่อนเมื่อน้ำที่ใช้ผลิตกระแสไฟฟ้ามากเกินความต้องการ เขื่อนก็จะเอามวลน้ำกลับขึ้นไปหลังเขื่อนเพื่อนำมวลน้ำไปผลิตไฟฟ่ในวันต่อไป เรียกว่า การกักเก็บพลังงาน
ในต่างประเทศหลายๆ ประเทศจะกักเก็บพลังงานในช่วงที่ใช้ไฟน้อยๆ เช่น ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง แล้วนำไฟฟ้าไปแยกเป็นน้ำ ไฮโดรเจน ออกซิเจน จากนั้นนำออกซิเจนไปใช้อุตสาหกรรม ไฮโดรเจนกักเก็บไว้ผลิตไฟฟ้าในฤดูที่ใช้ไฟมากๆ เช่น ฤดูหนาว หรือ ฤดูร้อนก็ตาม
สำหรับในเมืองไทย ดร.ปัญญา มองว่า ก็มีโอกาสไปได้ในธุรกิจกักเก็บพลังงาน เนื่องจากมองว่า ธุรกิจโซลาร์เซลล์ในไทยเริ่มอิ่มตัวสังเกตจากโครงการจากกระทรวงพลังงานเริ่มน้อยลง ราคาก็ถูกลง ตลาดต้องการมากขึ้น ส่วนหนึ่งต้องย้ายไปประเทศอื่นๆ เช่น เวียดนาม เพราะฉะนั้นการทำโซลาร์จะมองเฉพาะเรื่องของกำลังการผลิต กำลังการใช้งานแต่ละเดือนไม่ได้
ขณะที่ ความต้องการการใช้ไฟฟ้าของไทยจะเพิ่มมากขึ้นตามเทรนด์และแม้ว่าต้นทุนที่ถูกที่สุดคือพลังงานน้ำ แต่คงไม่สามารถสร้างเขื่อนได้เรื่อยๆ ก็พยายามบาลานซ์ควบคู่กันไป บางพื้นที่อย่างภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เหมาะกับโซลาเซลล์ แต่ภาคใต้ไม่เหมาะสม ท้องฟ้าไม่โปร่ง
ขณะที่ในอนาคต หวังว่ารัฐบาลอาจต้องเปิดโอกาสให้เอกชนโซลาร์ รูฟท็อป เช่น ติดตั้งบนอาคารต่างๆ ได้ พราะมีงานศึกษาจากมหาวิทยาลัยหลายแห่ง วิจัยแล้วว่า บ้านที่ก่อสร้างภายหลังปี 2535-2536 โครงสร้างของหลังคาบ้านต้องรองรับได้ระดับหนึ่ง และต้องหันหน้าไปทางทิศตะวันออกและทิศใต้ เหมาะสมกับการรับแสงแดดและการผลิตไฟฟ้าเพื่อให้เกิดการคุ้มค่าต่อการลงทุน ซึ่งอนาคตบ้านทุกหลังสามารถติดโซลาร์เซลล์ได้อีกก็ผลิตไฟฟ้าได้มหาศาล ถ้าทั้งประเทศ 40 ล้านครัวเรือนที่มีเลขที่บ้านก็จะลดการใช้ไฟฟ้าลงได้
