ความไม่แน่นอนจากปัจจัยเสี่ยงภายนอกประเทศทวีแรงขึ้น หลังจากการล้มละลายของ SVB และวิกฤตของธนาคาร Credit Suisse ได้สร้างแรงกระเพื่อมไปสู่ตลาดการเงินทั่วโลกรวมถึงไทย โดยในตลาดหลักทรัพย์ฯ ของไทยประสบกับการไหลออกของ Fund Flow ราคาหุ้นปรับลดลง และความผันผวนที่มากขึ้นในตลาดทุนและค่าเงิน
แต่ระบบธนาคารพาณิชย์ของไทยอยู่ในสถานะที่แข็งแกร่งขึ้นหลังจากวิกฤตการเงินเอเชียปี 2540 และสามารถผ่านพ้นความเสี่ยงได้ในช่วงวิกฤตการเงินโลกในปี 2551
ระบบธนาคารพาณิชย์ของไทยยังแข็งแกร่ง
ข้อมูลล่าสุด ณ สิ้นปี 2565 ฐานะทางการเงินของระบบธนาคารพาณิชย์ในไทยมีความเข้มแข็ง สะท้อนจาก (i) อัตราส่วนเงินกองทุนต่อสินทรัพย์เสี่ยง (BIS ratio) ที่ 19.4% ซี่งสูงเป็นอันดับสองในอาเซียนรองจากอินโดนีเซีย (ii) อัตราส่วนของปริมาณสินทรัพย์สภาพคล่อง (LCR) สูงถึง 197.3% (iii) NPL อยู่ในระดับต่ำเพียง 2.73% (iv) อัตราส่วนเงินสํารองที่มีอยู่ต่อ NPL สูงที่ 171.9%; และ (v) การให้สินเชื่อและรับเงินฝากของธนาคารพาณิชย์ในไทยไม่กระจุกตัวอยู่ในลูกค้ากลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง รวมถึงมีระบบการปกป้องผู้ฝากเงิน โดยมีการจัดตั้งกองทุนคุ้มครองเงินฝาก (ณ สิ้นปี 2565 อยู่ที่ 1.34 แสนล้านบาท) ที่ให้ความคุ้มครองวงเงินสูงสุด 1 ล้านบาทต่อผู้ฝากต่อสถาบันการเงิน ซึ่งครอบคลุมผู้ฝากเงินมากกว่า 98% ของผู้ฝากเงินทั้งหมด
วิจัยกรุงศรี คาดว่ากิจกรรมทางเศรษฐกิจในประเทศฟื้นตัวและภาคท่องเที่ยวที่ปรับดีขึ้นต่อเนื่อง นับเป็นปัจจัยหนุนต่อการผลิตในภาคอุตสาหกรรรมที่เกี่ยวข้อง สอดคล้องกับตัวเลขผลผลิตภาคอุตสาหกรรมในหมวดอาหารและเครื่องดื่มที่ปรับดีขึ้นในเดือนมกราคม โดยขยายตัว 1.5% จาก -2.0% เดือนธันวาคม ขณะที่การผลิตอุตสาหกรรมเพื่อส่งออก ยังอ่อนแอตามอุปสงค์ของประเทศคู่ค้าที่ชะลอตัว
สำหรับดัชนีความเชื่อมั่นฯ คาดการณ์ 3 เดือนข้างหน้าปรับเพิ่มขึ้นอยู่เหนือระดับ 100 ต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 2 อยู่ที่ 103.6 จาก 101.1 ในเดือนมกราคม เนื่องจากผู้ประกอบการมีความเชื่อมั่นว่าเศรษฐกิจในประเทศมีทิศทางดีขึ้น
เศรษฐกิจไทยมีปัจจัยสนับสนุนจากภาคท่องเที่ยว และการบริโภคในประเทศ อีกทั้งการจัดการเลือกตั้งในเดือนพฤษภาคมซึ่งคาดว่าจะมีเม็ดเงินหมุนเวียนเพิ่มเติมในระบบเศรษฐกิจ นอกจากนี้ การผ่อนคลายมาตรการควบคุมโรคของจีนจะส่งผลดีต่อภาคการส่งออกบางกลุ่มและการท่องเที่ยวของไทย
อย่างไรก็ตาม แนวโน้มการชะลอตัวของเศรษฐกิจของประเทศสำคัญอย่างสหรัฐและยุโรป ท่ามกลางความปั่นป่วนในตลาดการเงินโลก อาจเป็นปัจจัยที่ลดทอนความเชื่อมั่นของผู้ประกอบการ โดยเฉพาะกลุ่มที่ต้องพึงพิงตลาดภายนอกประเทศ
