นายคออี้ มีมิ หรือ “ปู่คออี้” ชายชราวัย 105 ปี ผู้นำป่าแก่งกระจาน และชาวกะเหรี่ยง เข้ารับฟังการพิพากษาคดีของศาลปกครองกลาง หลังเป็นโจทก์ยื่นฟ้องกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร อดีตหัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน กับพวก เข้ารื้อถอน บ้านเรือน และเผา เมื่อปี 2554 ซึ่งศาลสั่งให้กรมอุทยานแห่งชาติฯ ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน ให้ผู้ฟ้องคดี 6 คนๆ ละ 10,000 บาท ส่วนการรื้อและเผาสิ่งปลูกสร้าง ถือเป็นการใช้อำนาจโดยชอบ บริเวณที่เกิดข้อพิพาท เป็นป่ารกทึบ ที่ถูกแผ้วถาง ไม่ใช่ชุมชนเดิม
ปู่คออี้ ระบุว่า จะยื่นอุทธรณ์ต่อศาลปกครองสูงสุด เพราะยืนยันว่า ชุมชนกะเหรี่ยงในป่าแก่งกระจาน เป็นชุมชนดั้งเดิม ที่อยู่กันมานาน และอยู่ภายใต้การรู้เห็นของฝ่ายรัฐมาโดยตลอด
ขณะที่นายชัยวัฒน์ ลิ้มลิขิตอักษร อดีตหัวหน้าอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ที่เป็นผู้นำปฏิบัติการครั้งนั้น ที่เรียกว่า “ยุทธการตะนาวศรี” ก็จะยื่นอุทธรณ์ต่อศาลปกครองสูงสุดจนกว่าคดีจะสิ้นสุดเช่นกัน เพราะเชื่อว่า หากปฏิบัติหน้าที่ถูกต้อง ก็ไม่ควรต้องจ่ายเงินชดเชย
เหตุการณ์นี้ เกิดขึ้นเมื่อปี 2554 ซึ่งอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ใช้ยุทธการตะนาวศรี โครงการผลักดันชนกลุ่มน้อย โดยอ้างว่า กลุ่มกะเหรี่ยงที่อยู่อาศัยในพื้นที่อุทยาน เป็นกลุ่มที่อพยพเข้ามาใหม่ และบุกรุกทำลายป่า จึงต้องขับไล่ จนมาปรากฏภาพเหล่านี้ ซึ่งอยู่ในรายงานที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน เสนอต่อจังหวัดเพชรบุรี
ต่อมา กลุ่มกะเหรี่ยงในพื้นที่ ที่อยู่อาศัยในบ้านโป่งลึก บางกลอย ในอุทยานแห่วงชาติแก่งกระจาน ออกมาเรียกร้องความเป็นธรรม เพราะถูกเผาบ้านและยุ้งข้าว ซึ่งทางอุทยาน ชี้แจงว่า จุดที่เผา คือจุดที่ไปอยู่อาศัยในป่าลึก ซึ่งม่ใช่บ้านโป่งลึก บางกลอย แต่ชาวกะเหรี่ยง ที่มี ปู่คออี้ เป็นผู้นำ ก็ยังเดินเรื่องต่อสู้ขอความเป็นธรรม โดยอ้างหลักฐานมากมายที่ยืนยันว่า พวกเขา อยู่มานานนับร้อยปี ก่อนจะประกาศเขตอุทยาน หนึ่งในชาวกะเหรี่ยง ที่ต่อสู้เรื่องนี้ คือ นายพอละจี รักจงเจริญ หรือ บิลลี่ หนึ่งเดียวในกลุ่มที่เขียนภาษาไทยได้ หายตัวไป ตั้งแต่ 17 เมษายน 2557 จนถึงวันนี้ ยังไม่มีร่องรอยใดๆ ทิ้งลูก 5 คน ไว้กับภรรยา
