สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า การขึ้นทะเบียนประชากรในรัฐอัสสัม ทางภาคเหนือของประเทศอินเดีย มีผู้ที่อยู่อาศัยในรัฐดังกล่าวยื่นเอกสารพิสูจน์สัญชาติประมาณ 32.9 ล้านคน แต่มีผู้ที่ได้รับการอนุมัติขึ้นทะเบียนเป็นพลเมืองอินเดียตามกฎหมาย 28.9 ล้านคน ส่วนที่เหลืออีก 4 ล้านคนไม่ปรากฎชื่อบนทะเบียนดังกล่าว โดยผู้ที่ได้รับการรับรองสถานะการเป็นพลเมืองคือผู้ที่พิสูจน์ได้ว่าเดินทางมาอาศัยในรัฐอัสสัมก่อนวันที่ 24 มี.ค.ปี 1971 หรือ 1 วันก่อนที่บังคลาเทศจะประกาศแยกตัวเป็นเอกราชจากปากีสถาน
ขณะที่รัฐบาลอินเดียระบุว่าขั้นตอนดังกล่าวมีจุดประสงค์เพื่อแยกแยะว่าใครคือผู้อพยพชาวบังคลาเทศที่เข้ามาอาศัยรับอัสสัมอย่างผิดกฎหมาย โดยเมื่อปี 1985 นายกรัฐมนตรี ราจีฟ คานธี ผู้นำอินเดียในขณะนั้นได้ลงนามในข้อตกลงอัสสัมที่กำหนดให้ผู้ที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าอาศัยในรัฐดังกล่าวมาตั้งแต่วันที่ 24 มี.ค ปี 1971 ต้องถูกขับออกนอกประเทศ สิ่งทีเกิดขึ้นทำให้ประชาชนทีไม่มีชื่อปรากฏบนทะเบียนกังวลว่าอาจต้องถูกเนรเทศออกนอกประเทศ แต่ทางการอินเดียยืนยันว่าจะยังไม่มีการจับกุมหรือเนรเทศประชากรในกลุ่มนั้น รวมทั้มมีการวางกำลังเจ้าหน้าที่ตามจุดต่างๆในพื้นที่เพื่อป้องกันเหตุไม่สงบจากผู้ที่ไม่พอใจต่อผลการขึ้นทะเบียนพลเมืองดังกล่าว