สโมสรฟุตบอลแห่งชาติโรฮิงญา ในประเทศมาเลเซีย เป็นแหล่งรวมตัวของชายวัยฉกรรจ์ชาวโรฮิงญา จัดตั้งขึ้นเมื่อ 2 ปีที่แล้วโดย ดิล ดาร์ อดีตนักฟุตบอลชาวโรฮิงญาที่เคยเล่นในลีกของเมียนมาร์ ก่อนที่ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์จะส่งผลกระทบต่อเกมส์กีฬา จนทำให้เขาไม่สามารถลงแข่งได้อีกต่อไป ถึงแม้สโมสรจะลงแข่งขันกระชับมิตรกับสโมสรอื่น ๆ และลงแข่งในลีกต่าง ๆ ของมาเลเซีย แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมายหลักของทีม
โมฮัมหมัด ฟารุค หนึ่งในผู้เล่นที่ดีที่สุดของทีม เล่าว่า เป้าหมายของพวกเขาคือการแสดงตัวตน และลดอคติที่ชาวโลกมีต่อโรฮิงญา เพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นได้มากกว่ากลุ่มคนน่าสงสาร ไร้การศึกษา ไร้ความสามารถ อย่างที่ถูกนำเสนอตามสื่อ
ชาวโรฮิงญากว่า 2 แสนคนที่หนีตายมาอาศัยอยู่ในประเทศมาเลเซีย ในจำนวนนี้มีเด็กๆจำนวนมากที่ไม่ได้สิทธิ์เข้าเรียนหนังสือ เพราะอยู่ในสถานะผู้หลบหนีเข้าเมืองอย่างผิดกฎหมาย
ที่อาคาร 3 ชั้นหลังนี้ จึงเป็นเหมือนโรงเรียนสำหรับเด็กๆเหล่านั้น โดยมีครูอาสาสมัครคอยให้ความรู้ แต่อนาคตของเด็กๆเหล่านี้ยังคงน่าเป็นห่วง เพราะถึงที่สุดแล้ว แม้จะได้รับการรับรองสถานะผู้ลี้ภัยจากสำนักงานข้าหลวงใหญ่ผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ เด็กๆเหล่านี้ และผู้ลี้ภัยชาวโรฮิงญาอีกนับแสนก็ยังไม่ได้สิทธิทางกฎหมายในการทำงาน ไม่มีสิทธิเข้าถึงบริการสาธารณสุขและบริการทางการศึกษา
อย่างไรก็ตาม อนาคตของชาวโรฮิงญาอาจมีความหวังขึ้นเล็กน้อย เมื่อนายกรัฐมนตรีนาจิบ ราซัคแห่งมาเลเซีย ออกนโยบายสำหรับการเลือกตั้งสมัยหน้า โดยมีโควตารับแรงงานถูกกฎหมายชาวโรฮิงญาที่มีใบรับรองสถานะผู้ลี้ภัย 300 ที่
จนกว่าจะถึงวันนั้น ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าปัญหาผู้ลี้ภัยชาวโรฮิงญาจะยังคงเป็นปัญหาใหญ่ทั้งในแง่ความมั่นคงและปัญหาสิทธิมนุษยชนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ต่อไป