คดีสุดสะเทือนขวัญ “ฆ่าหั่นศพ” สาวร้านคาราโอเกะที่ จ.ขอนแก่น กลายเป็นที่สนใจอย่างมากของสังคม อาจเป็นเพราะ ผู้ที่ถูกกล่าวหาเป็น “ฆาตกร” เป็นเพียงหญิงสาววัยรุ่น ที่ดูเผินๆ ไม่น่าจะสามารถลงมือได้โหดเหี้ยมถึงขนาดนี้
ข้ออ้างสำคัญและยังเป็นข้ออ้างเดียว ซึ่งถูกระบุจากผู้ต้องหารายอื่น ซึ่งถูกจับกุมแล้ว ว่าเป็นแรงจูงใจให้เกิดการฆาตกรรมครั้งนี้ขึ้น ก็คือ “แอ๋ม ผู้ตาย ไปให้ข้อมูลกับตำรวจว่า เปรี้ยวและแฟนอยู่ในขบวนการค้ายาเสพติด”
คำให้การของ “วศิน” ระบุว่า เปรี้ยวและพวก(รวมวศิน) วางแผนลวงผู้ตายออกมา โดยนำรถที่เช่ามาไปรับผู้ตาย ก่อนที่จะใช้ถุงคลุมศรีษะ และลงมือทำร้ายร่างกายผู้ตาย เพราะโกรธแค้นที่ผู้ตายไปให้ข้อมูลว่า เปรี้ยว เกี่ยวข้องกับขบวนการค้ายาเสพติด .... วศิน ยังบอกว่า ผู้ตาย พูดท้าทายเปรี้ยว ด้วยคำพูดว่า “ถ้าเธอไม่ตาย เปรี้ยวก็ตาย” ทำให้เปรี้ยวบีบคอผู้ตายจนขาดใจ ....
ย้ำว่า นี่ยังไม่ใช่ข้อเท็จจริง เป็นเพียงคำให้การของหนึ่งในผู้ต้องหา ที่อ้างว่า ขณะเกิดเหตุ เขาเป็นคนขับรถ
ที่ต้องย้ำว่า ยังไม่ใช่ข้อเท็จจริง เพราะหากฟังเผินๆ จากคำให้การของวศิน อาจดูเหมือนว่า เปรี้ยว โกรธแค้นผู้ตายและฆ่าแอ๋ม เพราะบันดาลโทสะที่ถูกท้าทาย ... ซึ่งถ้าออกมาในรูปการณ์นี้ ... เหมือนโยนความผิดทั้งหมดให้เปรี้ยวคนเดียวและยังดูเหมือนว่า “การตาย” ไม่ได้เกิดขึ้นจากการวางแผนให้ตายมาก่อน
อีกมุมหนึ่งที่น่าสนใจ ต้องไปดูที่ จ.ท่าขี้เหล็ก สหภาพเมียนมาร์ ....ซึ่งเปรี้ยวและพวกข้ามแดนจาก อ.แม่สาย จ.เชียงรายไปในคืนวันที่ 25 พฤษภาคม จนเมื่อมีหมายจับ คืนวันที่ 29 พฤษภาคม เจ้าหน้าที่ทั้ง 2 ประเทศ สามารถระบุพิกัด เพื่อเตรียมเข้าจับกุมได้ตรงกัน ที่คาราโอเกะแห่งหนึ่งห่างจากด่านแม่สายเพียง 4 กิโลเมตร .... แต่เมื่อไปถึง ปรากฏว่า มีคนนำผู้ต้องหากลุ่มนี้ออกไปจากที่นั่นแล้ว
คำถาม คือ ...
- กลุ่มคนที่พาเปรี้ยวและพวกออกไป รู้ได้อย่างไร ว่าเจ้าหน้าที่กำลังจะเข้าจับกุม
- การพาออกไป ... เป็นการพาหนี หรือ พาไปทำอย่างอื่น
- เปรี้ยว อยู่ที่ไหน หรือ ยังมีชีวิตอยู่มั้ย ...
ข้อ 1 คงไม่จำเป็นต้องตอบ
ข้อ 2 และ 3 หากจะหาคำตอบ คงต้องกลับมาทบทวน “สถานะ” ของเปรี้ยวในเรื่องนี้
งั้นเรากลับไปทบทวนที่ขอนแก่น ...
มีคำถามเช่นกัน ... หากเราตั้งสมมติฐานว่า “เปรี้ยว” เป็นคนธรรมดาทั่วไป การลงมือเช่นนี้ โหดเหี้ยมเกินไปหรือไม่
- สถานะของ “ผู้ตาย” เป็นอะไร เป็นแค่หนึ่งในคนที่ถูกจับจากคดียาเสพติดแล้วซัดทอด หรือ เป็นสายให้ตำรวจ
- สถานะของ “เปรี้ยว” เป็นอะไร เป็นแค่ผู้ค้ายารายย่อย หรือเป็น “ข้อต่อ” สำคัญ ไปถึงขบวนการ
หาก เปรี้ยว แค่ฟันเฟืองเล็กๆในขบวนการ แรงจูงใจในการฆ่าเป็นเพียงความโกรธแค้น คดีนี้ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ นอกจากพฤติกรรมที่โหดเหี้ยม
แต่... หากดูจากพื้นที่ที่ “เปรี้ยว” หนีไปกบดาน ...แหล่งข่าวเผยว่า กลุ่มอิทธิพลในพื้นที่ ที่มีความเกี่ยวพันธุ์กับชาติพันธุ์ทีมีความเชื่อมโยงกับขบวนการค้ายาเสพติด และเส้นทางหลบหนีต่อไปจากท่าขี้เหล็ก ก็มีเส้นทางที่จะไปยังเขตอิทธิพลของกลุ่มนี้ได้ .... ข้อมูลนี้น่าสนใจมาก
ลองคิดเล่นๆ ... ก่อเหตุที่ขอนแก่น ... ทำไมถึงหนีไปออกนอกประเทศที่เชียงราย ... ทั้งที่ต้องเดินทางไกลกว่าไป สปป.ลาวมาก มีความเสียงสูงที่เจ้าหน้าที่จะพบศพก่อนที่กลุ่มของเปรี้ยวจะทันได้ออกนอกประเทศ ... ทำไมต้องไปไกลขนาดนั้น
ถ้าลองตั้งสมมติฐาน จากฐานข้อมูลนี้ อาจได้สมมติฐานอีกอย่าง คือ “การฆ่าแอ๋ม เป็นใบสั่งตายของขบวนการค้ายา” หมายถึง ไม่ว่าแอ๋มจะท้าทายหรือไม่ เธอก็ต้องตายอยู่ดี ...
แต่ทำไมต้องหั่นศพ ... ยังไม่มีแรงจูงใจมากพอ เพราะโดยปกติ คนที่ฆ่าหั่นศพ เพื่ออำพรางคดี จะใช้วิธีแยกชิ้นส่วนไปทิ้งต่างสถานที่กัน ไม่นำไว้รวมกันแบบนี้ ... และยังน่าสงสัยว่า การหั่นศพเพียงแค่ผ่าครึ่งและนำมาไว้ที่เดียวกัน จะทำไปเพื่ออะไร ... ที่ผมคิดออก ก็คือ การทำให้เห็ความโหดเหี้ยม เพื่อข่มขู่คนอื่นๆที่เกี่ยวข้องน่าจะมีความเป็นไปได้มากที่สุด
คิดจากสมมติฐานนี้ ... จะมีประเด็นที่ตามมาอีกหลายประเด็น ... เพราะจะหมายความว่า “เปรี้ยว” ผู้ลงมือฆ่า น่าจะเป็นข้อต่อคนสำคัญของคดียาเสพติด ไม่ใช่แค่คดีฆ่าหั่นศพ
ย้อนกลับไปคำถาม ที่ 2 และ 3 ... การหายตัวไปของเปรี้ยว ก่อนที่จะถูกเข้าจับกุมเพียงนิดเดียว ... จึงน่าสนใจอย่างยิ่ง
เพราะถ้าไม่ใช่แค่การพาหนี ... แต่เป็นใบสั่งตายอีกใบหนึ่ง ... ก็อาจมีผลต่อคำให้การของ 2 คน ที่ถูกจับไปก่อนแล้วด้วย
แต่ถ้าจับ “เปรี้ยว” ได้ ... ก็คงเป็นหนังยาว ที่ต้องขยายผลต่อไปให้ถึงขบวนการ
