สืบเนื่องจากพื้นที่ตำบลบ้านดู่ และตำบลนางแล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย เป็นต้นกำเนิดสับปะรดภูแลและสับปะรดนางแล บริเวณดังกล่าวจึงมีการส่งออกสับปะรดจำนวนมาก ชาวบ้านจึงมีการคิดค้นวิธีการเลาะตาสับปะรดออกอย่างรวดเร็ว ด้วยการนำช้อนมาดัดแปลง มีด้ามจับ ซึ่งเมื่อคิดค้นสำเร็จ สามารถเลาะตาสับปะรดได้วันละ 40 กิโลกรัม ทำให้สามารถปอกลูกสับปะรดได้ถึงวันละ 80 กิโลกรัม ส่งผลให้ชาวบ้านส่งสับปะรดขายได้มากขึ้น มีรายได้เพิ่มขึ้น
ห้าม“ร้านบุฟเฟต์” ใช้เตาแก๊สกระป๋องบนโต๊ะอาหาร ฝ่าฝืนปรับไม่เกิน 5 หมื่นบาท
"พิชิต"เอาจริง มอบ"เด็จพี่" ฟ้อง "สมชัย" หมิ่นฯ เรียก 50 ล้าน
ทนายเกิดผลชี้ "กำนันนก" โทษหนักถึงประหารชีวิต
โดยผู้ที่คิดค้น คือ นายเรวัฒน์ เรือนสังข์ และผู้จุดประกายไอเดียการทำมีดเลาะตาสับปะรด คือ ร.ต.อ.ไพชยนต์ ดอนลาว โดยร.ต.อ.ไพชยนต์ เผยว่า เมื่อช่วงปี 2553 ตนสั่งซื้อสับปะรดแบบพร้อมกินจากนายเรวัฒน์ และเห็นว่าวิธีการเลาะตาสับปะรดนั้นยุ่งยากและใช้เวลานาน จึงแนะนำรายเรวัฒน์ให้หาวิธีเลาะตาสับปะรดที่สะดวกและรวดเร็วขึ้น
จนกระทั่ง นายเรวัฒน์ คิดวิธีการนำช้อนแกงมาทุบ ทำเป็นที่เลาะตาสับปะรด และเริ่มดัดแปลงมาเรื่อย ๆ จนเป็นรูปร่างที่เหมาะสม พร้อมผลิตขายใช้ในพื้นที่ รวมถึงช่องทางออนไลน์ ก่อนไปขอจดสิทธิบัตรในปี 2553 แต่เจ้าหน้าที่พาณิชย์จังหวัดเชียงราย แนะนำว่า หากมีการจดสิทธิบัตรต้องใช้เงินจำนวนมาก และเห็นว่าเป็นช้อน ซึ่งเป็นของใช้ในครัวเรือนที่ทุกคนก็สามารถใช้ได้ เจ้าหน้าที่ฯ จึงไม่ดำเนินการต่อ
ต่อมาในปี 2559 มีคนในชุมชนใกล้เคียง ไปจดสิทธิบัตรขายเหมือนกัน ตนจึงไปร้องคัดค้าน ก่อนที่คนในชุมชนใกล้เคียงยอมถอยยกเลิกการจดสิทธิบัตรไป
จนกระทั่งประมาณเดือนมีนาคม 2565 นายเรวัฒน์กลับพบว่า มีการจดสิทธิบัตรมีดเลาะตาสับปะรด โดยเกษตรกรทำสวนยางจากจังหวัดยะลา และมีการไล่ยื่นฟ้องผู้ที่ทำมีดเลาะตาสับปะรดเกือบทุกรายในชุมชน เรียกค่าปรับกว่า 3-5 หมื่นบาท รวมทั้งครอบครัวตนที่เป็นคนต้นคิด โดยนายเรวัฒน์และครอบครัวถูกยื่นโนติส เรียกค่าละเมิดสิทธิบัตร 50,000 บาท และได้รับคำขู่ว่าถ้าไปต่อสู้ในชั้นศาล จะมีค่าใช้จ่ายที่สูงกว่านี้ ทำให้ชาวบ้านหลายคนที่ถูกยื่นโนติส ยอมจ่ายเงินเพื่อแลกกับการไม่มีเรื่อง
แต่ทางครอบครัวของนายเรวัฒน์ไม่ยินยอม ขอต่อสู้ในชั้นศาล กระทั่งศาลตัดสินเมื่อวันที่ 13 กันยายนที่ผ่านมา ว่าให้ยกฟ้อง ซึ่งต้องรอดูต่อไปว่าอีกฝ่ายจะมีการยื่นอุทธรณ์หรือไม่
